Shteti i Kosoves, rezultat i luftes politiko-ushtarake - Tema Aktuale

E diela e 17 shkurtit 2008, e gjeti Kosoven pa zaptues serbe, pa uniforma dhe cizme luftarake policore serbe. Gje qe tregon se Kosova tashme eshte e pavarur nga Serbia dhe pret tani vetem njohjen zyrtare nga shume shtete te botes, pas shpalljes se pavaresise, ngjarja e dyte e madhe si ajo ne Kuvendin historik te Vlores me 28 nentor 1912. Te dyja pavaresite jane rezultat i perpjekjeve shekullore te shqiptareve dhe e drejta e tyre e pamohueshme qe te kene shtetin e tyre. Pavaresia e Kosoves dallon nga ajo e Shqiperise sepse rrethanat jane te ndryshme. Shteti i Kosoves me i riu ne bote eshte rezultat i luftes politiko-ushtarake te shqiptareve, i ndihmuar ushtarakisht dhe politikisht nga aleatet tane SHBA dhe Bashkimi Evropian, vleresojne historianet. Brenda 96 viteve vazhdoi lufta e shume gjeneratave per jetesimin e endrres mbarekombetare per krijimin e shtetit te lire dhe te pavarur te Kosoves. Ne saje te luftes dhe sakrifices se popullit shqiptar dhe perkrahjes se fuqishme te aleateve tane me ne krye Shtetet e Bashkuara, endrra jone behet sot realitet. Me shpalljen e Pavaresise se Kosoves mbyllet periudha e erret e lufterave dhe gjakderdhjeve ne Ballkan dhe hapet kapitulli i ri i integrimit te rajonit ne strukturat euroatlantike.


DATAT KRYESORE TE HISTORISE SE KOSOVES

Kosova, qe shpalli dje pavaresine, ne nje fishe teknike qe publikoi dje agjencia shteterore e lajmeve te Frances AFP, pergjate historise se saj ka qene territor here nen kontrollin e shqiptareve here nen kontrollin e serbeve.

Shekulli XII-te

Pasi Kosova u detyrua te ishte pjese e perandorise serbe ne te mbreteroi dinastia e Nemanjiceve dhe u ndertuan manastire e kisha te shumta.

1389

Disfate e serbeve perballe Perandorise osmane ne betejen e Fushe-Kosoves. Fillon sundimi turk per disa shekuj, i cili prish ekuilibrin etnik ne favor te myslimaneve dhe shqiptareve.

1913

Serbia rimerr kontrollin e Kosoves pas lufterave ballkanike.

1946

Kosova behet pjese e Federates Jugosllave te komunistit Tito.

1987

Gjate nje vizite ne Kosove, Sllobodan Miloshevic pozicionohet ne mbrojtje te serbeve te Kosoves.

1989

Miloshevic rishikon kushtetuten serbe, kufizon gjeresisht autonomine e Kosoves.

1992

Ibrahim Rugova zgjidhet president i Kosoves, ben rezistence paqesore per te arritur ne shpalljen e pavaresise se Kosoves dhe krijon institucionet paralele.

1997

Formohet Ushtria Clirimtare e Kosoves (UCK), e cila organizon luften kunder forcave serbe.

1998 shkurt-mars

Forcat e Miloshevicit sulmojne UCK-ne. Ne luftime vriten me shume se 10 000 shqiptare.

Viti 1999

10 qershor - Beogradi, i detyruar nga goditjet e forcave te NATOS, terheq forcat e tij nga Kosova, e cila vihet nen protektoratin e OKB-se dhe te NATO-s.

11 qershor - Afro 200 000 serbe dhe banore te tjere jo shqiptare largohen nga Kosova.

Viti 2004

Mars - Kryengritje te medha antiserbe: 19 te vdekur dhe me shume se 900 te plagosur.

Viti 2005

Nentor - Parlamenti i Kosoves miraton rezoluten per krijimin e nje shteti te pavarur.

Dhjetor - I derguari i OKB-se Martti Ahtisaari, fillon nje mision per statusin perfundimtar te Kosoves.

Viti 2006

21 janar - Vdes Ibrahim Rugova. Fatmir Sejdiu e zevendeson.

20 shkurt - Fillojne ne Vjene negociatat per statusin e Kosoves mes serbeve dhe shqiptareve.

Viti 2007

26 janar - Ahtissari paraqet nje plan per pavaresine e Kosoves nen mbikeqyrjen nderkombetare.

26 mars - Amerikanet dhe evropianet mbeshtesin planin e Ahtissarit ne KS te OKB-se, ndersa Rusia duke mbeshtetur Serbine e kundershton.

20 korrik - Per shkak te mospranimit te ruseve, Grupi i Kontaktit (SHBA, Rusi, France, Britani e Madhe, Gjermani dhe Itali) ngarkojne nje treshe ( nje amerikan, nje rus dhe nje evropian) per te gjetur nje kompromis mes shqiptareve dhe serbeve.

10 dhjetor - Trojka konstaton deshtimin e negociatave.

Viti 2008

17 shkurt - Parlamenti i Kosoves shpall pavaresine.

Koha Jone

UÇK, pavarësia që e bekuan luftëtarët

Bilanci i luftës. U vranë 15 mijë shqiptarë, 90% të paarmatosur



Heronjtë nuk vdesin kurrë, sepse emrat e tyre bëhen të pavdekshëm. Kosova fitoi dje pavarësinë, e cila u kërkua dhe u luftua për vite me radhë nga populli kosovar, një pjesë e të cilëve humbën jetën në luftën kundër serbëve. Ish-ushtarët e UÇK-së sot janë në administratën e lartë të Kosovës, ndërkohë që vlen të përmenden edhe ata që dhanë jetën për të krijuar këtë administratë të pavarur. Vetëm në këtë mënyrë mund t‘i kujtojmë emrat e qindra shqiptarëve që luftuan për një shtet të pavarur, të cilët kanë dhënë jetën e tyre për ta parë Kosovën të shkëputur nga Serbia. "Pranvera" e pavarësisë në Kosovë ka ardhur pa të rënët e luftës për mbrojtje të zhvilluar nga UÇK-ja në vitin 1999. Fotografitë dhe emrat e tyre janë në duart dhe në kujtimin e atyre mijërave kosovarëve të cilët kishin dalë në rrugët e Prishtinës për të festuar pavarësinë. Lista e dëshmorëve, të cilët ishin në radhët e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës është e gjatë, njësoj si vitet që Kosova ka qenë nën tutelën e kasapit të Ballkanit, Sllobodan Millosheviçit. Mijëra kosovarë përjetuan regjimin më të egër kolonial, duke u hedhur në kryengritje të kësaj padrejtësie që mban emrin Serbi. Adem Jashari ishte bërthama e UÇK-së, i cili vra në moshën 43-vjeçare, në vitin 1998 në Prekaz. Jashari humbi jetën si një hero dhe trim legjendar i Luftës së Kosovës.

UÇK

Ushtria Çlirimtare e Kosovës është e njohur me shkurtesën UÇK dhe është krijuar nga shqiptarët në Kosovë. Kjo ushtri kishte për qëllim çlirimin e territorit të Kosovës nga serbët që kishin pushtuar këtë rajon të banuar plotësisht nga shqiptarë që nga viti 1912. Pas masakrave të shumta të serbëve kundër shqiptarëve në Kosovë, UÇK-ja filloi aktivitetet e saj ushtarake duke formuar zonat komanduese në krye me Shtabin e Përgjithshëm të UÇK-së, ku drejtues politik u zgjodh Hashim Thaçi dhe Komandant i Shtabit të Përgjithshëm u zgjodh gjeneral lejtnant Agim Çeku. Komandanti dhe luftëtari më i njohur i kësaj ushtrie ishte komandanti Adem Jashari, i cili ra heroikisht në mbrojtje të atdheut në vitin 1998. Jashari mbetet figura më e shquar e rezistencës heroike të popullit shqiptar në Kosovë dhe u shpall Hero Kombëtar nga Presidenti Ibrahim Rugova. Varri i heroit Jashari u vizitua dy ditë para shpalljes së pavarësisë nga Kryeministri i Kosovës, Hashim Thaçi. Por si mori fund kryengritja e kosovarëve ndaj serbëve dhe rruga që u ndoq në bashkëpunim me ndërkombëtarët deri më 17 shkurt të 2008 për të fituar pavarësinë? Pas përfundimit të luftës në Kosovë më 1999, në pajtim me marrëveshjet e dala nga bisedimet e Rambujesë mes delegacionit kosovar dhe përfaqësuesve të OKB-së, UÇK-ja transformohet pas një procesi çarmatosjeje në Trupat e Mbrojtjes së Kosovës.

Masakrat

Më 15 janar 1999, fshati Reçak u zgjua i rrethuar nga formacionet e policisë speciale, militare dhe paramilitare serbe të shoqëruar edhe me mjete të shumta të motorizuara. Sipas dëshmitarëve që kanë mbijetuar krimin, forcat serbe me artileri të rëndë kanë filluar të gjuajnë me granata fshatin, prej vendeve të quajtura "Pishat", "Gështenjat", "Rrasa e Çallakut" dhe nga "Çesta" përmbi Reçak. Pas ndërprerjes së granatimeve, forcat kriminale serbe janë futur në fshat dhe kanë filluar bastisjet shtëpi për shtëpi.

Në këtë betejë u vranë e u masakruan barbarisht 45 shqiptarë të paarmatosur, në mesin e të cilëve ishte edhe një grua. Ky ka qenë një nga shkaqet që ka bërë të mundur krijimin e ushtrisë çlirimtare të Kosovës, e cila me forcat e saj luftonte kundër forcave policore serbe.

Dëshmorët

Gjatë luftës në Kosovë u dëbuan 600000 shqiptarë, u vranë 15000 njerëz dhe janë zhdukur 5000 njerëz. Nga data 15 deri më 19 janar 1999, në Reçak dhe në rrethinë është zhvilluar një luftë e përgjakshme. Njësitë e UÇK-së gjatë këtyre ditëve zhvilluan disa beteja të përgjakshme me forcat kriminale serbe për ta mbrojtur popullatën e gjithë rajonit nga operacionet shfarosëse. Ndër të vrarët në radhët e UÇK-së në këtë betejë përmendim emrat e heronjve: Ahmet Kaçiku, Ali Beqa, Ismail Luma,

Mehmet Mustafa, Sadik Mujota dhe shumë emra të tjerë. Nga kjo betejë në Reçak mbetën të vrarë rreth 20 ushtarë të UÇK-së.

Në betejat kundër serbëve, krahas emrave si Adem Jashari, Adrian Krasniqi, Bedri Ahmeti, Bekim Berisha e shumë të tjerë, renditet edhe një hero nga Shqipëria, që luftoi në krah të UÇK-së. Trimëria në betejat e përgjakshme të Preshevës në Kosovë dhe më pas në Maqedoni do të mbetet gjatë në mendjen e bashkëluftëtarëve të Skerdilajd Llagamit. I njohur në radhët e UÇK-së me epitetin "Komandant Shpendi". Skerdilajd Llagami, ish-pjesëtar i repartit të forcave speciale të Ministrisë së Brendshme të Shqipërisë, ka dhënë një kontribut të jashtëzakonshëm për mbrojtjen e institucioneve shtetërore, gjatë trazirave që përfshinë vendin tonë në periudhën mars-qershor 1997. Pas kësaj periudhe, ai si shumë djem të tjerë iu bashkua Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Qëkur ai iu bashkua këtij formacioni luftarak në Kosovë, iu besua detyra e komandantit të batalionit të dytë të brigadës 124, që mbrojti popullsinë e zonës së Koshares gjatë bombardimeve që bëri ushtria serbe. Pas përfundimit të kësaj lufte, Skerdilajd Llagami udhëhoqi ushtrinë drejt suksesit të radhës në Preshevë dhe pas përfundimit të luftës së Kosovës, me kërkesë të Ushtrisë Çlirimtare Kombëtare, ai kaloi malin e Sharrit dhe u fut në Maqedoninë e përfshirë edhe ajo nga lufta. Fatkeqësisht, në një betejë të përgjakshme në vitin 2001, Komandant "Shpendi" humbi jetën dhe pak vite më vonë shteti shqiptar e shpalli atë "Dëshmor të Kombit".


Kur Millosheviçi firmosi kapitullimin në Kumanovë

Si lindi UÇK-ja


Lufta e Kosovës filloi "zyrtarisht" më 5 mars të vitit 1998, në luftën legjendare të familjes Jasharaj kundër forcave paramilitare serbe. Ushtria Çlirimtare e Kosovës, për të parën herë u shfaq në varrimin e mësuesit Geci, në Drenicë, më 28 nëntor 1997. Çlirimi i Kosovës filloi më 24 mars 1999 dhe zgjati deri më 10 qershor 1999, ku Ushtria Çlirimtare e Kosovës, së bashku me Aleancën Veriatlantike NATO, detyruan forcat serbe dhe kasapin e Ballkanit, Sllobodan Millosheviçin, të nënshkruajë kapitullimin në Kumanovë. Në këtë luftë u dëbuan 600000 shqiptarë, u vranë 15000 njerëz. Vlerësohet se gjatë luftës në Kosovë (1998-1999) forcat militare dhe paramilitare serbe kanë vrarë, ekzekutuar apo masakruar në forma më mizore, rreth 15 mijë shqiptarë, ku 90% prej tyre qenë civilë të paarmatosur. Në këtë periudhë kohore janë përdhunuar afër 20 mijë femra shqiptare. Gjithashtu mësohet për rrëmbimin e mbi 3 mijë shqiptarëve, ku pas luftës një pjesë e tyre u gjetën nëpër varrezat masive në Serbi, ndërsa akoma nuk dihet për fatin e 2087 të tjerëve. Sipas një përllogaritjeje, gjatë periudhës kohore mars 1998-qershor 1999, njësitë kriminale dhe artileria e rëndë serbe kanë shkatërruar dhe djegur pjesërisht ose tërësisht rreth 1100 vendbanime shqiptare, kanë plaçkitur, djegur e shkatërruar mbi 200000 shtëpi, banesa, lokale afariste, punëtori zejtare, fabrika, shkolla, biblioteka, monumente kulturore-historike, objekte kulturore, shkencore e fetare.


Betejat e përgjakshme të UÇK-së

Heronjtë e UÇK-së


Adem Jashari 1955-1998

Skerdilajd Llagamin 1999

Adrian Krasniqi 1972-1997

Bedri Ahmeti 1999

Bekim Berisha 1966-1998

Edmond Hoxha 1997

Indrit Cara 1971-1999

Lutfi Musiqi 1968-1999

Mehmet Visoka 1999

Zahir Pajaziti 1962-1997

Hakif Zejnullahu 1997

Ismet Jashari 1967-1998

Sali Cekaj

Tahir Zemahj


Ushtarët e vrarë më 15-19 janar 1999


Ahmet Kaçiku 1964 - 1999

Ali Beqa 1973 - 1999

Ismail Luma 1975 - 1999

Mehmet Mustafa 1938 - 1999

Sadik Mujota 1939 - 1999

Shaqir Berisha 1969 - 1999

Kadri Syla 1967 - 1999

Nazim Kokollari 1974 - 1999

Vezir Jashari 1975 - 1999

Skënder Qarri 1975 - 1999

Enver Rashiti 1974 - 1999

Lutfi Bilalli 1957 - 1999

Sadik Osmani 1957 - 1999

Nexhat Ramadani 1978 - 1999

Ragip Bajrami 1978 - 1999

G.Shqip

Shkruan: Kristina Rasi

"Shqipërinë e pabërë bëje të bërë, bëje ose vdis!... (Mr.Ukshin Hoti)

Përkundër përpjekjeve të pareshtura të armiqve tanë, dhe të qarqeve të brendshme reaksionare; që popullin tonë ta mbajnë të pushtuar, pasi e kishin copëtuar në gjashtë pjesë, shtresat e ndryshme popullore, atdhetare shqiptare, të udhëhequra nga FBKSH-ja dhe strukturat e saj; janë shumë të vendosura që amanetin e Kryetarit të Nderit të FBKSH-së, Mr. Ukshin HOTI, i cili na mëson me moton e tij revolucionare; ashtu si edhe Baca Adem JASHARI (Komandanti i Nderit të AKSH-së) dhe e gjithë plejada e tyre, që luftën çlirimtare e bënë realitet, ta çojnë deri ne fund dhe Shqipërinë e pabërë ta bëjnë të bërë, ta bëjnë; ose te vdesin!…

„Shqiptar, mos rri po duku, shqiptar“ (Andon Zako Çajupi)



Ky kushtrim i poetit të madh atdhetar shqiptar, duhet të hyjë thellë në zemrat dhe mendjet e shqiptarëve, kjo na obligon të gjithëve që të zgjohemi nga gjumi shekullor, sepse, kur dihet që armiqtë tanë që janë të shumtë; natë e ditë po punojnë për të dëmtuar dhe për të shkatërruar gjenin shqiptarë dhe për ta penguar kombin tonë ta ribashkojmë Shqipërinë Natyrore.
Nuk mundem pa përmendur këtu deklaratën e kryetares se parlamentit të Shqipërisë administrative zinj. Jozefina Topalli dhënë në Radio Televizionin e Kosovës (RTK), menjëherë pas marrjes së ftesës së Shqipërisë Londineze për të hyrë në NATO.
…Ndër të tjera ajo deklaroi: „ky është një vit i shqiptarëve, më 17 shkurt 2008 “fituam” Kosovën e pavarur dhe tani më 3 prill 2008 Shqipëria u mori ftesën për në NATO“!
Por, zonj. Topalli harroi të përmendi se kanë mbetur shumë gjëra ende pa u bërë, ajo anashkaloi krejtësisht, fatin e trojeve të tjera shqiptare të mbetura jashtë trungut amë; ajo e harroi domosdoshmërinë e ribashkimit të trojeve shqiptare, kur dihet që ajo si kryetare e parlamentit duhet të jetë e gatshme që në çdo kohë dhe në vend t´i mbrojë të drejtat e shqiptarëve kudo që gjenden ata; dhe t´i mbrojë ligjet shqiptare, për këtë atë e detyron Kushtetuta e Republikës së Shqipërisë Londineze.
Në anën tjetër z. Berisha shprehi keqardhje të madhe që „Maqedonia“ nuk mori ftesën për në NATO!!!
Kjo, natyrisht është dhe një hipokrizi dhe verbëri e tij politike!
Shumë më mirë do të ishte që z. Berisha të shprehte keqardhjen për popullin e tij që me shekuj po vuan nën sundimet sllavo-greke.
Aty, në tavolinën e diplomacisë botërore, ta demaskonte politikën reaksionare shoviniste maqedonase!
Por, s´ka se si të ndodhte ndryshe!
Prej të pabesit, nuk pritet nderë dhe besnikëri!
Përkundër këshillave, presioneve, paralajmërimeve të aleatëve të NATO-s, dhe në fund dhe vet shpresës të kryetarit, Bush, se “Maqedonia do të merr ftesën në NATO”,, shteti grek për shkak të emrit nuk pranoi që Maqedonia të merr ftesën për të hyrë në NATO.
Ndërsa, “politikani largpamës” i Shqipërisë Londineze nuk kishte guximin qytetar, nuk ishte i gatshëm të thoshte asnjë fjale te vetme për padrejtësitë që po ua bënë „Maqedonia“ shqiptarëve të Iliridës!!!
Nga kjo me të drejtë konstatoj që: përderisa, vet udhëheqja shqiptare nuk e respekton Kushtetutën e shtetit tonë amë; atëherë edhe bashkësia ndërkombëtare siç është Organizata e Kombeve të Bashkuara (OKB-ja) po e ka lehtë që t´i shkelë të drejtat dhe liritë tona kombëtare, dihet që vet (OKB-ja) ka miratuar shumë Rezoluta dhe shumë ligje për të drejtën e popujve dhe kombeve; vlen të theksohen këto Rezoluta:

1. REZOLUTA Nr. 1514 e datës 14.12. 1960 në të cilën theksohet: „ Integrimi i një territori etnik duhet te jetë rezultat i shprehjes se vullnetit të lirë të popujve të atij territori“

2. REZOLUTA Nr. 2625 e datës 20.12.1970 mbi parimin e barazisë dhe vetëvendosjen se popujve: „Krijimi i shteteve të pavarura dhe sovrane, bashkimi i lirë me ndonjë shtet tjetër të pavarur varet nga vendimi i miratuar politik i atij populli që mbështetjen e ka ne realizimin e se drejtës së vetëvendosjes, prandaj çfarëdo forme tjetër shtetërore që imponohet me forcë ndaj një populli të territorit të caktuar, duke e sjellë kësisoj atë në pozitë të pabarabartë dhe të varur; përbën shkelje flagrante të vetëvendosjes dhe të drejtave të barabarta të atij populli“
- Pra, OKB-ja vet i ka e miratuar këto dokumente të rëndësishme të cilat garantojnë lirinë dhe shprehjen e lirë të popujve nëpërmjet një Referendumi.
- Tani me të drejtë shtrohet pyetjet: pse nuk vlejnë këto Rezoluta për kombin shqiptar?!
- Pse OKB-ja, po e klasifikon kombin shqiptar si komb i dorës së dytë?!
- Pse, kombit shqiptar t´i mohohet e drejta e ribashkimit?!
Prandaj, konsideroj që ne, shqiptarët duhet t’i dimë të drejtat tona, të këmbëngulim deri në fitore për të drejtat tona, të luftojmë me të gjitha format dhe mjetet që i lejon e drejta ndërkombëtare ; për mbrojtjen e lirisë dhe të pavarësisë dhe të ribashkimit të kombit.!
Të mos lejojmë më tutje askënd t´i kolonizojë tokat tona, të mos lejojmë askënd të na asimiloj e të na përçajë me dinakëri, por të jetojmë dhe të vdesim shqiptarë dhe të bëjmë për Shqipërinë Natyrale.
Është domosdoshmëri historike dhe jetike që Shqipëria të bëhet një dhe e pandarë, që Shqipëria të ribashkohet, që Shqipëria të përparojë si vendet tjera të rajonit të Ballkanit dhe më gjerë!...